อันพระคุณของแม่นี้ประเสริฐ ก่อบังเกิดแก่ลูกมิรู้หาย
เฝ้าฟูมฟักหวังให้ลูกนั้นสบาย แม่ทุกข์กายทุกข์ใจก็ยอมทน
แม่ดูแลเลี้ยงลูกด้วยความรัก มิรู้จักเหนื่อยหน่ายปริปากบ่น
เลี้ยงลูกโตจนได้มาเป็นคน ความรักล้นเอ่อล้ำเหลือคณา
เราทุกคนที่บอกว่ารักแม่ เป็นเพียงแค่ลมปากรึปล่าวหนา
วันแม่เจ็บแสนสุดทุกข์กายา เรายังมารื่นเริงบันเทิงใจ
วันเกิดเราของขวัญเราให้แม่ มอบให้แด่แม่ที่รักดีกว่าไหม
หลังจากนั้นจึงเป็นเพื่อนหรือใครๆ จะสุขใจในวันเกิดเถิดตรองดู
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น